پی نوشت ۴ بر پست عشق

سلام و عرض ادب مجدد همراهان عزیزی انتقاد کرده ­اند که چرا به معشوق هیچ نگفته­ ایم.

1: دوستان عزیز منتقد لطفا مطالب را با عمق بیشتری یکبار دیگر مطالعه بفرمایید. ما دو تا پی نوشت بر پست عشق نوشتیم که به طور وضوح در مورد رفتار معشوق (چه زن و چه مرد) بود گفتیم که واژه معشوق را اعم در نظر گرفتیم یعنی تمام ویژگی های عاشق حقیقی هم در معشوق و هم در عاشق صدق می کند و به این معنا نیست که اینها صرفا وظایف مرد است (و این تصور سنتی را نداریم که معشوق یعنی فقط زن چه بسا زنی عاشق شوهرش باشد هر چند از لحاظ ادبی و عرفی نتوان بر مرد عنوان معشوق گذاشت). اما در پست اندکی تامل هم ما بیشتر زنان را مد نظر قرار دادیم چون بیشتر آقایان می آمدند و می گفتند که همسرشان گفته است که تو خودخواهی؟ ما با الفاظی نوشتیم که فرد در مورد رفتارش تامل کند نه اینکه این بار قضیه برعکس شود که در نکته دو اشاره خواهیم کرد.

2: دوستان عزیز نه انصاف، نه اخلاق، نه علم و عقل اجازه می­دهد که ما یکطرفه قضاوت کنیم. ما از کم و کیف اختلاف خبر نداریم از احساس معشوق خبر نداریم، از آنچه که در ذهن اوست خبر نداریم، از شرایط و... و اگر صرفا با حرف­های یک طرف بصورت مطلق نظر دهیم این نظر باعث بدتر شدن اختلاف بین آنان خواهد گردید. مثالی از خود پیام ها می آورم:

«همسر من بعد از خواندن همین پست (پی نوشت2بر پست عشق) بر من ایراد می ­گیرد و می­گوید بفرما خود نویسنده عشق خودخواهانه برخورد تو را سطحی تلقی کرده است بیا برو بخوان و دیگه به من نگو عشق تو خودخواهانه است". تصور کنید ما اگر بدون علم و اگاهی مطلبی بنویسیم چقدر می تواند تعابیر بد داشته و اختلافات ایجاد کند. بنابراین اصل بر این است که ما سخنان هر دو طرف را از زبان خودشان بشنویم وگرنه یکطرفه مسایل حل نمی شود. سپاس از مهرتان